Anurija i trudnoća

Veoma je važna eliminacija iskorišćenih materija metabolizma i majke i ploda, čije zadržavanje u organizmu trudnice obavezno dovodi do ozbiljnijih komplikacija. Ukoliko se diureza smanjuje ili skoro u potpunosti prekine, nužno je tražiti, pronaći i liječiti

Smanjena diureza ili čak anurija može biti posljedica akutnog incidentnog glomerulonefritisa trudnica, teških oblika kasnih toksikoza, uključujući i prijevremeno odljuštivanje posteljice, oštećenja bubrega u slučaju dužeg intrauterinog zadržavanja uginulog ploda, izraženog stanja šoka izazvanog profuznim krvarenjem i hipovolemijom praćenom akutnim padom arterijskog krvnog pritiska.

Sva pomenuta stanja, odnosno uzroci koji dovode do smanjenja diureze, a ponekad čak do anurije, ukoliko duže traju ugrožavaju život i majke i ploda. Zbog toga ih treba podesnim lečenjem hitno korigovati, o čemu je govoreno u poglavljima gdje su ova patološka stanja prikazana i opisana.
Ileus u vezi sa trudnoćom
Ileus se u trudnoći javlja veoma retko ali u velikoj mjeri ugrožava život i majke i ploda, Ako se javi onda je to
 obično u četvrtom mjesecu trudnoće kada gravidna materica usled povećanog volumena prelazi iz male u veliku karlicu, odnosno u trbušnu duplju, zatim
 pri kraju trudnoće kada je uvećana materica skoro u potpunosti ispunila trbušnu šupljinu i
 nekoliko dana posle porođaja kad se materica isprazni i nastupi njena involucija.

Bolesnica se žali na bolove u trbuhu u vidu kolika, koji su uzrokovni hipermotilitetom creva da bi se savladala crevna opstrukcija, na prestanak pasaže creva, izostanak flatulacija i stolice, meteorizam. Već pri površnom pregledu kod nje se zapaža ozbiljan poremećaj opšteg stanja čija težina u velikoj meri zavisi od trenutka posmatranja bolesnice u odnosu na početak bolesti. Na rendgenskom snimku abdomena zapažaju se hidroareični nivoi. Ovakav nalaz značajan je za porvrdu dijagnoze. Kada se postavi dijagnoza mehaničkog ileusa, neophodna je hirurška intervencija.
Kod paralitičkolg ileusa, postoji meteorizam i napetost trbušnog zida sa difuznim bolom, ali bez pojave kolika.

U svakom slučaju, uz hirurško odstranjenje u terapiji treba korigovati poremećen bilans tečnosti i elektrolita, eventualno dati transfuziju krvi odgovarajuće grupe i sredstva za ubrzanje peristaltike.