Razmnožavanje virusa

Virusi se razmnozavaju u zivoj celiji od koje uzimaju sve osim transkripaze. Virusne komponente se sintetisu u razlicitim dijelovima celije u razlicito vrijeme. Mogu da se replikuju u jedru ili citoplazmi. Svi DNK virusi replikuju se u jedru, osim poksvirusa, dok se svi RNK virusi replikuju u citoplazmi osim ortomiksovirusa. Replikacija se odvija u ciklusu koji se sastoji od nekoliko faza:

• Adsorpcija: vezivanje antireceptora virusa za celijske receptore. Virus se moze adsorbovati samo na one celije koje imaju odgovarajuce receptore za njega. Virusi koji imaju N factor mogu da se oslobode sa celije i da pređu na drugu. Vezivanje je ireverzibilno i zahtjeva prisustvo Ca i Mg.
• Penetracija: jeste ulazak virusa u celiju, i moze se odvijati na tri nacina: Translokacija – ulaze mali virusi bez omotaca; Endocitoza – pinocitoza – veci virusi sa omotacem. Sa unutrasnje strane se celije vezuje se klatrin – vezikula koja slobodno pluta u citosol, i spaja se sa endozomom; Fuzija – virusi koji imaju F factor na omotacu (hidrofoban je) istiskuje vodu izmedju dvije membrane, koja se destabilizuje.
• Dekapsidacija: svlacenje proteinskog omotaca odvija se djelovanjem celijskih enzima , cime se oslobadja infektivna nukleinska kiselina virusa.
• Sinteza virusnih sastavnih dijelova odvija se po informaciji virusnog genoma. Prvo se stvaraju rani geni (proteini i enzimi) i zavisi od mjesta stvaranja: u jedru, DNK virusi koriste polimerazu 2, i u citoplazmi gdje RNK virusi imaju svoju polimerazu (osim jednolancanih RNK koji odmah funkcionisu kao i iRNK).
• Translacija tj prevodjenje informacija sa iRNK na ribozome i sinteza proteina. Proteini mogu biti konstruktivni (enzimi i regulatorni proteini) i strukturni (ulaze u sastav kapsida i omotaca, skoro uvjek se sintetisu u visku i mogu da djeluju toksicno na celiju i da izazovu citolizu).
• Replikacija virusne nukleinske kiseline: klasicna DNK se replikuje na semikonzerativan nacin. DNK polimerazu sintetisu svi virusi u ranoj fazi transkripcije, jedino papoviridae koriste jedarnu DNK polimerazu, hepatitis B ima svoju polimerazu. Samo adenovirusi mogu da u kontinuitetu sintetisu oba lanca.
• Transkripcija kasnih gena i translacija kasnih proteina koji predstavljaju stukturne proteine kapsida.
• Morfogeneza
• Izlazak virusa iz celije pupljenjem (paramiksovirusi) ili lizom inficirane celije (poliovirusi).