Definicija hiperkalemije

Označava stanje kada je serumski kalijum viši od 5,5 mmol/l.

Etiologija

Hiperkalijemija se javlja kod teške acidoze, respiratorne insuficijencije, akutne renalne insuficijencije, adrenogenitalnog sindroma, Addisonove bolesti, hronične renalne insuficijencije kod anuričnih bolesnika kada se daje kalij.

Klinička slika

Hiperkalemija uobičajeno nema simptoma. Simptomi koji se mogu pojaviti su:

• Mučnina
• Usporen, slab ili nepravilan puls
• Nagla nesvjestica, kada su srčani otkucaji previše slabi ili čak prestaju

Klinički simptomi se javljaju u obliku parestezija, pareza, bradikardije, EKG promjene idu do teške aritmije i zatajivanja miokarda.

Dijagnoza

Postavlja se na osnovu prepoznavanja simptoma i znakova, kao i karakterističnog EKG nalaza. Nalaz visokog nivoa kalijuma u serumu potvrđuje dijagnozu.

Liječenje

Liječenje može biti akutno ili hronično. Ako je kalijum u serumu viši od 7 mmol/L ili ako EKG pokazuje znake hiperkalijemije postoji potreba za urgentnim liječenjem.

• Akutno liječenje hiperkalijemije ima za cilj da zaštiti srce od efekta kalijuma anatagonizujući efekat na srčanu sprovodljivost – intravenska primjena kalijuma; zatim da kalijum iz ekstraćelijske tečnosti usmjeri u intraćelijsku tečnost – primjena natrijum bikarbonata, insulina i glikoze; i smanji ukupni kalijum u organizmu – smole za izmjenu katjona, diuretici, dijaliza.
• Hronično liječenje hiperkalijemije u odmakloj bubrežnoj insuficijenciji zahtjeva prije svega ograničenje unosa kalijuma ishranom. Efikasni su diuretici koji djeluju na nivou Henlejeve petlje. Hronično liječenje se može sprovoditi i primjenom smola za izmjenu katjona.