Urolitihasis

Urolitijaza je pojava kamenaca u mokraćnim putevima. Danas se smatra da oni primarno nastaju u pijelonu i da su tada sasvim sitni (bubrežni pijesak) te se onda spuštaju prema mokraćnoj bešici gdje služe kao osnova za nastanak većih kamenaca. Primarni kamenci bešike nastaju obično kao posljedica upala ili na bazi stranog tijela.

Nazivi za pojedine lokalizacije mokraćnih kamenaca su:

• Nephrolithiasis – pojava kamenaca u bubregu
• Ureterolithiasis – pojava kamenaca u ureteru
• Uroltihiasis Vesicalis – pojava kamenaca u mokraćnoj bešici

Mokraćni kamenci mogu biti po sastavu različite građe, a onda im se razlikuje i morfologija i fizikalna svojstva tako da imamo:

• Urati (soli mokraćne kiseline) – glatki, žutosmeđi i srednje čvrsti, slojevite građe. Nastaju kod upala, Diathesis urica, a jezgra je obično zgusnuti protein. Preduvjet je da se mokraća zakiseli.
• Oksalati – kvrgavi (kao dud), smeđi i jako tvrdi, radijarne strukture. Svojim grbama oštećuju sluznicu
• Tripelfosfati – oni su građeni od amonijevog, magnezijevog i kalcijevog fosfata. Bijeli (kao kreda) i krhki. Nastaju kod mokraćnih infekcija praćenih amonijakovim vrenjem.
• Karbonati – kada se odlažu u zgusnute proteine kod upala, slični su izgledom i konzistencijom fosfatnim
• Cistinski – blijedožuti, glatki i mekani ko vosak. Nastaju kod cistinske tezaurizmoze.
• Ksantinski –smeđi i tvrdi. kod poremećaja metabolizma nukleoproteina.
• Kombinovani – nerijetko na osnovi ksantinski ili cistinskih kamenaca nadovežu se uratni ili oksalatni ili pak fosfatni. Ako je mokraća kisela talože se urati, a ako je bazna fosfati i oksalati.