Mokraćni mjehur je šuplji organ čiji zid gradi glatki mišić i predstavlja rezervoar urina. U mokraćni mjehur urin dolazi putem uretera čije ušće je normalno zatvoreno zbog kontrakcije samog mišića čije niti djeluju poput valvule.
Na izlazu iz mokraćnog mjeuhra se nalaze 2 sfinktera:
- unutrašnji- to je glatki mišić
- vanjski- poprečno prugasti koji je pod uticajem naše volje.
Svojom kontrakcijom ova dva sfinktera sprećavaju da urin sam istječe iz mokraćnog mjehura. Inervacija mokraćnog mjehura dolazi putem parasimpatičkih nervnih vlakana koja potiču iz sakralnog dijela kičmene moždine.
Ona sadrži dvije vrste vlakana:
- senzorička, koja registriraju rastezanje zida mjehura,
- motorička, koja donose impulse za kontrakciju m. detrusora.
Refleks mikturicije predstavlja primjer autonomnog refleksa. Mokraćna bešika može da „prihvati“ određenu količinu urina (do oko 400 ml), a da ne dođe do značajnog porasta pritiska. Fiziološki se kod nakupljanja urina iznad određene količine u mokraćnoj bešici prvo javlja unutrašnji refleks zbog postojanja intramuralnog nervnog spleta. Pošto on nije dovoljno snažan pokreće se vanjski refleks koji uključuje receptore na istezanje, aferentni neuron, nervni centar u kičmenoj moždini, eferentni neuron i efektor, glatki mišići koji grade m. detruzor i unutrašnji sfinkter. Podražaj je pritisak koji rasteže zid bešike te se podražuju mehanoreceptori osjetljivi na rastezanje. Pražnjenje mokraćne bešike nastaje pod utjecajem parasimpatikusa koji dovodi do porasta tonusa m. detruzora, u tijelu mokraćne bešike, i smanjenja tonusa unutrašnjeg sfinktera. Za pražnjenje bešike neophodan je i uticaj iz viših nervnih centara kojima se voljno kontroliše vanjski uretralni sfinkter.
Be the first to comment