Popustljivost pluća predstavlja mogućnost širenja pluća pri promjeni transpulmonalnog pritiska (razlika između pleuralnog i alveolarnog pritiska). Normalno, plućna popustljivost iznosi 200ml po 0,1 kPa. Znači, pri promjeni transpulmonalnog pritiska za 0,1 kPa, volumen pluća se promijeni za 200 ml . Na plućnu popustljivost utiču elastične sile, koje se suprostavljaju širenju pluća, a dijelimo ih u 2 skupine:
elastične sile samog plućnog tkiva – one su odgovorne su za 1/3 elastičnih sila, a uzrokuju ih kolagena i elastična vlakna od kojih je građen plućni parenhim.
elastične sile uzrokovane površinskom napetošću molekula vode koje u tankom sloju oblažu unutrašnjost alveola. Molekule vode usljed dodira sa zrakom teže da se zbiju jedne uz druge i ta sila njihovog međusobnog zbijanja se naziva površinska napetost. Na taj način formiraju kontraktilnu membranu koja nastoji izbaciti zrak iz alveola i dovesti do kolapsa alveola. Da se to ne bi desilo, alveolarne stanice tipa II (pneumociti II) luče surfaktant koji je mješavina fosfolipida, proteina i jona kalcija . Surfaktant se raspoređuje između molekula vode i molekula zraka i smanjuje sile privlačenja između molekula vode te na taj način smanjuje površinsku napetost molekula vode na 1/10 njene vrijednosti. To omogućava da alveole budu uvijek otvorene.
Popustljivost grudnog koša i pluća zajedno je nešto manja nego popustljivost samih pluća, jer i zid grudnog koša sadrži elastične elemente koji se moraju savladati u toku udisaja. Tako, plućna popustljivost u grudnom košu iznosi 110ml po 0,1kPa.
Be the first to comment