Popustljivost pluća

Popustljivost pluća predstavlja mogućnost širenja pluća pri promjeni transpulmonalnog pritiska (razlika između pleuralnog i alveolarnog pritiska). Normalno, plućna popustljivost iznosi 200ml po 0,1 kPa.  Znači, pri promjeni  transpulmonalnog pritiska za 0,1 kPa,  volumen pluća se promijeni  za 200 ml . Na plućnu popustljivost utiču elastične sile, koje se suprostavljaju širenju pluća, a dijelimo ih u 2 skupine:

elastične sile samog plućnog tkiva – one su  odgovorne su za 1/3 elastičnih sila, a uzrokuju ih kolagena i elastična vlakna od kojih je građen plućni parenhim.

elastične sile uzrokovane površinskom napetošću molekula vode koje u tankom sloju oblažu unutrašnjost alveola. Molekule vode usljed dodira sa zrakom  teže da se zbiju jedne uz druge i ta sila njihovog međusobnog zbijanja se naziva površinska napetost. Na taj način formiraju kontraktilnu membranu koja nastoji  izbaciti zrak  iz alveola i dovesti do kolapsa alveola. Da se to ne bi desilo, alveolarne stanice  tipa II (pneumociti II) luče surfaktant koji je mješavina fosfolipida, proteina i jona kalcija . Surfaktant se raspoređuje između molekula vode i molekula zraka i smanjuje sile privlačenja između molekula vode te na taj način smanjuje površinsku napetost molekula vode na 1/10 njene vrijednosti. To omogućava da alveole budu uvijek otvorene.

Popustljivost grudnog koša i pluća zajedno je nešto manja nego popustljivost samih pluća, jer i zid grudnog koša sadrži elastične elemente koji se moraju savladati u toku udisaja. Tako, plućna popustljivost  u grudnom košu iznosi 110ml po 0,1kPa.