Intoksikacija vitaminom D

Potrebno je hronično uzimati visoke doze vitamina D, obično barem 50 do 100 puta veće od fizioloških potreba(doze iznad 50.000 do  100.000 jedinica dnevno) da bi se hiperkalcijemija izazvala u zdravih osoba. Prekomjerno djelovanje vitamina D uzrokuje povećanje intestinalne apsorpcije kalcija, ali nije poznato da li povećana resorpcija kostiju doprinosi hiperkalcijemiji.

Pretpostavlja se da je neposredni mehanizam za hiperkalcijemiju prekomjerno stvaranje 1,25(OH)2D kao posljedica porasta količine supstrata za bubrežnu hidroksilazu. Naime, stvaranje 25(OH)D je slobodnije regulirano od stvaranja l,25(OH)2D. Tako su koncentracije 25(OH)D u prosjeku 5 do 10 puta iznad normale u bolesnika na visokim dozama vitamina D, bilo zbog liječenja, kao kod hipoparatireoze, ili slučajno kao kod intoksikacije vitaminom D.

25(OH)D ima jasnu, premda nisku, bilošku aktivnost u crijevima i kostima. Zato se dio intoksikacije vitaminom D može pripisati visokim koncentracijama 25(OH)D, kao i povišenim koncentracijama 1,25(OH)2D.

Dijagnozu potvrđuju povišene koncentracije 25(OH)D. Hiperkalcijemija se obično kontrolira ograničenjem kalcija u hrani i dobrom hidracijom. Ove mjere, uz prestanak uzimanja vitamina D, obično daju dobre rezultate liječenja, ali zalihe vitamina D u salu mogu biti velike, pa intoksikacija vitaminom D može potrajati tjednima nakon prestanka uzimanja vitamina D. Takvi bolesnici reagiraju na glukokortikoide, koji u dozama od 100 mg hidrokortizona dnevno, ili glukokortikoidnog ekvivalenta, obično vraćaju koncentracije kalcija na normalu u roku od nekoliko dana. Teški oblik intoksikacije ponekad treba intenzivno liječenje.