Hepatorenalni sindrom predstavlja komplikaciju odmakle ciroze jetre. Odlikuju ga funkcionalna insuficijencija bubrega i promjene u sistemskoj cirkulaciji uslijed povećane aktivnosti endogenih vazoaktivnih mehanizama. Smanjenje glomerularne filtracije, retencija Na, azotemija i oligurija su klasični znaci hepatorenalnog sindroma u odmaklom oboljenju jetre.
Funkcionalna insuficijencija bubrega nastaje zbog teške konstrikcije korteksnih krvnih sudova bubrega i smanjene jačine glomerulske filtracije kod bolesnika u terminalnim fazama ciroze jetre. Funkcija tubula je očuvana. Izraženo sniženje srednjeg arterijskog pritiska, koji je poslijedica sistemske i splanhnične vazodilatacije, osnovni je patogenetski mehanizam u HRS. Smanjen efektivni cirkulacioni volumen izaziva kompenzacioni odgovor i aktivaciju niza sistemskih i bubrežnih vazokonstriktornih mehanizama. U isto vrijeme kod nekih bolesnika ascites postaje refrakteran i ne reaguje na diuretsku terapiju. Ove promjene su poslijedica daljeg napredovanja terminalne bolesti jetre i povećanja portnog pritiska, pogoršanja splanhnične vazodilatacije, povećanja cirkulacionih vazokonstriktora i smanjenja jačine glomerulske filtracije.
Za nastanak HRS mogu biti odgovorni određeni precipitirajući faktori, kao što su:
- šok
- infekcije
- nefrotoksični lijekovi
- krvavljenje
- hirurške intervencije
- paracenteza veće količine ascitne tečnosti.
Insuficijencija bubrega može da rapidno napreduje (tip I HRS) ili da se razvija postepeno (tip II HRS), obično kod bolesnika sa refrakternim ascitesom.
Dijagnoza:
HRS se postavlja na osnovu dijagnostičkih kriterijuma koji su zasnovani na isključivanju nefunkcionalnih uzroka insuficijencije bubrega. Prognoza HRS je veoma loša.
Terapija:
Transplantacija jetre i dalje predstavlja jedini oblik liječenja HRS. Primjena farmakološke terapije, prije svega vazokonstriktornih lijekova, nudi produženo preživljavanje do transplantacije. Prevencija HRS se preporučuje kod bolesnika sa spontanim bakterijskim peritonitisom, primjenom infuzija albumina i kod bolesnika s akutnim alkoholnim hepatitisom, primjenom pentoksifilina.
Be the first to comment