Najvažnija odlika hronične insuficijencije bubrega je retencija metaboličkih toksičnih produkata koji uzrokuju brojna oštećenja u organizmu. Za sada predvodnik toksičnih materija u uzrokovanju oštećenja uzimamo ureu mada je za nju dokazano da joj je toksičnost ograničena.
Anemija je redovno popratni znak uremije, djelimično kao posljedica hemolitičkog djelovanja uree, djelimično kao nedostatak lučenja eritropoetina
Na probavnom aparatu retencija uree u krvi može dovesti do njenog lučenja preko digestivnog aparata što je jedan od favorizirajućih faktora za izazivanje ulkusa.
Ipak najteže promjene toksični produkti izazivaju u CNS gdje dovodi do nervnih ispada, somnolencije, neadekvatnog ponašaja, a jako izražena do stupora (predkomatozno stanje) i kome – bubrežna encefalopatija.
Kod bubrežne insuficijencije poremećena je mogućnost odstranjenja fosfata preko bubrega, do dovodi do smanjene resorpcije Ca++ u crijevima pa njegov nedostatak kompenzuje hiperparatireoidizam koji mobilizira kalcij iz kosti (izaziva osteomalaciju, fybrosa cystica generalisata) a uz to onda povećava lučenje fosfata mokraćom i fosfatni kristali onda mogu da stvore bubrežne kamence. I povećano odlaganje fosfata u zglobove što može dovesti do slike slične gihtu.
Smanjena funkcija bubrega u regulacija acidonaznog sastava krvi dovodi do pojave acidoze i do hiperventilacije – nerijetko Kusmaulovo disanje.
Be the first to comment