Amebna dizenterija

Amebna dizenterija se obično javlja kod iscrpljenih osoba, kao i kod žena tokom trudnoće. Može se javiti kod liječenja kortikosteroidima. Za Amebnu dizenteriju je karakterističan jak abdominalni bol, groznica i obimna krvava stolica. Komplikacije uključuju obilno krvarenje u debelom crijevu i perforaciju crijeva.

Ekstaintestinalna amebijaza: apces jetre je obično prisutan u 5% pacijenata sa kliničkom manifestacijom amebijaze, mada se amebni granulomi mogu razviti i u drugim organima (CNS, koža, srce). Mnogi oboljeli su bez simptoma infekcije, čak i ako paraziti nastane mukozu debelog crijeva.

Dijagnoza

Intestinalna amebijaza se dijagnostikuje odredjivanjem prisustva E.histolytica u stolici ili aspiratima dobijenih sigmoidoskopijom. Nativni preparati se koriste za određivanje morfoloških i morfometrijskih karakteristika trofozoita i ciste i utvrđivanje karakteristične pokretljivosti trofozoita. Preparati se mikroskopiraju odmah nakon pripreme, da se izbjegne sušenje materijala, a kod mikroskopiranja trofozoita za uočavanje pokretljivosti obavezno je zagrićevanje peparata pomodu grijača ili zagrijavanjem komore u kojoj se nalazi mikroskop (Futova komora). Razmaze za trajne preparate treba fiksirati odmah za kasnije bojenje i utvrdjivanje fragilnih trofozoita i diferenciranje vrsta. E.histolityca se diferencira od ostalih intestinalnih ameba na osnovu morfoloških i morfometrijumskih kriterijuma. Serološki testovi (imunofluorescentna metoda, imunoenzimska metoda – ELISA) za detekciju antigena ciste vrste E.hitolityca takođe se koriste u dijagnostici intestinalne amebijaze. Za kultivisanje ameba koristi se Leflerova podloga-modifikacija po Simidu. To je dvofazna podloga sa čvrstom i tečnom fazom, pri čemu se materijal zasijava u tečni dio. Od tečnog dijela tokom inkubiranja podloge svakog dana se prave mikroskopski preparati u kojima se traže trofozoiti. Kod pacijenata bez simptoma bolesti sa intestinalnom infekcijom dijagnoza se postavlja detekcijom cisti u fecesu ili serološki nalazom antigena ciste u istom materijalu. Detekcija antitjela u serumu nema dijagnistički značaj. Ekstraintestinalna infekcija se teže dijagnostikuje. Materijal dobijen drenažom apscesa može se pretražiti na trofozoite. Dijagnoza ove forme amebijaze može se postaviti i histopatološkim analizama materijala dobijenog nakon autopsije ili biopsije. Serološki testovi za detekciju specifičnih antitjela koriste se u dijagnostici ekstraintestinalne infekcije, više od 90% pacijenata sa apscesom na jetri imaju dijagnostički značajan titar antitjela. Serološki testovi mogu biti teški za tumačenje jer antitjela mogu biti prisutna godinama nakon infekcije.