Akutni bronhitis

Akutni bronhitis

Često oboljenje u dječijem uzrastu. Prethodi mu infekcija gornjih disajnih puteva ili idu udruženo. Uzročnici su virusi jače patogene moći, najčešće RSV kojima su bronhi predilekciono mjesto. Oštećuju sluzokožu bronha, izazivaju deskvamaciju i/ili nekrozu trepljastog epitela čime su stvoreni uslovi za razvoj sekundarne bakterijske infekcije. Bronhijalna sekrecija se mijenja tokom bolesti od serozne do mukozne i purulentne.
Akutni bronchitis bez kliničkih znakova opstrukcije nastaje pretežno kod starije djece.

Simptomi:

• malaksalost
• anoreksija
• lako povišena temperatura
• kašalj.

Kašalj je u početku suh, nadržajan, pertusiforman, izražen noću i kod zamaranja.

Fizikalni nalaz:

Dominiraju difuzni strugavi šušnjevi /krkori/. Pri kašlju se broj šušnjeva smanjuje, a kod opstruktivnog bronhitisa se povećava. Ukratko postoji konsonatna komponenta ili krepitacije koje upućuju na bronhoalveolitis.

Terapija:

Penicillin parenteralno kod manje djece, a kod starije antibiotici širokog spektra.

Akutni opstruktivni bronhitis

Javlja se kod djece u uzrastu od oko 2 godine. Osim simptoma kao što su bljedilo, anoreksija, malaksalost, temperatura, kašalj u kliničkoj slici dominiraju znaci opstruktivnog respiratornog sindroma.
Lumen bronha kod male djece je tri puta manji u odnosu na odrasle, te minimalne promjene lako dovode do kliničke slike opstrukcije.

Opstruktivni sindrom karakteriše:

• wheezing
• dispnea
• produžen ekspirij

Kada se otpor u disajnim putevima poveća, u plućima se zadržava veći volumen vazduha (zarobljeni vazduh), to stanje daje inspiratorni položaj grudnog koša, sa hipersonornim zvukom i manje pokretnom dijafragmom.

Kada se opstrukcija poveća opšte stanje se pogoršava, disanje postaje oslabljeno, površno, bez popratnih simptoma. Kliničku sliku dopnjuju hipoksemija, uznemirenost, cijanoza, a u težim oblicima i znaci hiperkapnije (tople ruke, sužene zjenice, konfuzija, dremljivost, mišićni trzaji depresija tetivnih refleksa).

Bolest traje od 5 do 10 dana, a kašalj i do 2 sedmice.

Komplikacije:

Potpuna opstrukcija malih disajnih puteva (mikroatelektaza). Kod parcijalne opstrukcije disajnih puteva sa ventilnim mehanizmom kada vazduh ne izlazi dovoljno u ekspiriju, razavija se lokalizirana ili difuzna plućna hiperinflacija. Treća komplikacija je bronhoalveolitis.

RTG nalaz:

Naznačen bronhijalni crtež, kod težih stanja hiperinflacija: pojačana transparenca plućnih polja, horizontalno postavljena rebra, spuštena i aplatirana dijafragma, sužena medijastinalna sjenka, povećan PA dijametar toraksa, povećana retrokardijalna i retrosternalna prozračnost (na bočnom RTG snimku), mrljasta zasjenjenja (mikroatelektaze ili pneumonične kondenzacije). Veća subsegmentna ili segmentna zasjenjenja su posljedica atelektaza ili pneumonija.

Terapija:

Soba mora biti provjetrena i zagrijana do 22 C. Razvodnjavanje sekreta se postiže unosom tečnosti; voda, čaj, sokovi, supice, kod težih bolesnika intravenskim putem sekretoliticima, mukoliticima.

Odstranjivanje sekreta iz disajnih puteva se vrši: položajnom drenažom, forsiranim kašljem, tapkanjem i lupkanjem (vibraciona masaža grudnog koša).

Bronhodilatatori: adrenalin, aminofilin.

U slučaju kada se znaci bronhoopstrukcije ne povlače, ordiniraju se steroidi.

Antibiotici se primjenjuju kod bakterijskog bronhitisa, a oksigena terapija kod hipoksemije. U slučaju produženja opstrukcije primjenjujemo asistiranu ventilaciju.