Emfizem pluća je trajno abnormalno povećanje zračnih prostora u plućima distalno od terminalnih bronhiola, uz istovremenu anatomsku destrukciju interalveolarnih septuma.
Klasifikacija i patogeneza
Dijelimo ga prema rasporedu morfoloških promjena u acinusu a ujedno je to i podjela prema etiološkim činiocima. Za kliničku praksu su najznačajniji slijedeći oblici:
Emphysema centroacinare
Ili sekundarni, opstruktivni emizem gdje je zona proširenih prostora u respiratornim bronhiolama drugog i trećeg reda i zaustavlja se pred alveolarnim duktusima. Ovaj oblik nastaje u toku razvoja hroničnog bronhitisa tj sekundarno i prati ga opstrukcija terminalnih bronhiola.
Emphysema panacinare
Gdje emfizematozne destrukcije obuhvataju cijele acinuse, a opšte uvećanje vazdužnih prostora počinje i razvija se u alveolama. Bolest je primarna i razlog nastanka je nedostatak α1-antitripsina (koncentracija u serumu je ispod 250mg%), enzimi iz leukocita i alveolarnih makrofaga (elastaze i kolagenaze) razgrađuju alveolarne septume.
Ostala stanja koja zovemo emfizemom u stvari to nisu nego se radi o hiperinflaciji plućnog parenhima: senilna hiperinflacija, kompenzatorna hiperinflacija, hiperinflacija kod asmtatičnog napada, te medijastinalni i potkožni emfizem.
Be the first to comment