EKG

EKG

Električni impuls u miokardu stvara na površini tijela određeno električno polje sa negativnim potencijalom (na onim mjestima odakle je potencijal krenuo – nad desnim ramenom i desnom rukom) i pozitivnim potencijalom (nad dijelovima koji još nisu nadraženi -lijeva ruka i noga).

Bipolarni odvodi: registruju razliku u potencijalu između:

• lijeve i desne ruke (D1)
• desne ruke i lijeve noge (D2)
• lijeve ruke i lijeve noge (D3).

Unipolrni odvodi ekstremiteta: registruju potencijal u vertikalnoj ravni nad:

• desnom rukom (aVR),
• lijevom rukom (aVL) i
• lijevom nogom (aVF).

Unipolarni prekordijalni odvodi: registruju potencijale u horizontalnoj ravni u nivou:

• desne pretkomore i komore (Vl, V2),
• septuma (V3 – prelazna zona),
• vrha srca (V4) i
• lijevog srca (V5, V6).

Interpretacija EKG-a

• p talas: aktivacija pretkomora, traje 0.06-0.15s, najveći u D2, dobro izražen uV1 i V2;
• pQ segment: aktivacija AV nodusa;
• pQ interval: vrijeme od aktivacija pretkomora do aktivacije komora, trajanja 0.12-0.2s;
• QRS kompleks: depolarizacija septuma, endokarda, miokarda, epikarda desne pa lijeve komore, trajanje 0.08-0.10s. Mali R zubac u Vl, V2, tranzitorna zona je u V3 (R=S), visok R u V4-V6.

Intrinsekoidna defleksija: od Q do vrha R: prostiranje impulsa kroz Purkinjeova vlakna desne i lijeve komore.

Od vrha R zupca nastaje mehanička kontrakcija miokarda;

• ST segment: faza spore repolarizacije, apsolutna refrakternost, trajanja 0.27- 0.33 s.
• T talas: faza brze repolarizacije, može biti negativan u D3.
• QT interval: električna sistola: 0.35-0.42sec;
• TP interval: električna dijastola.

1. Osovina – srednja električna osovina je zbroj svih pojedinih ventrikulnih električnih sila pri depolarizaciji. Normalno leži između -30 i +90 stepeni (nulta linija je usmjerena prema lijevom ramenu). Električna os može biti u lijevoj (manje od -30 stepeni) i desnoj (više od +90 stepeni) devijaciji.

2. Frekvenca – komorska i pretkomorska:

• paroksizmalna komorska tahikardija,
• paroksizmalna pretkomorska tahikardija,
• fibrilacija pretkomora sa normalnim ritmom komora,
• lepršanje pretkomora frekvencija oko 300/min i
• AV – blokom 2:1 – komorska frekvenca 150/min.

3. Ritam:

• sinusni,
• nodalni,
• ritam sinusa koronariusa,
• apsolutna aritmija

4. Hipertrofija pretkomora: desne – D2,  lijeve  -Dl;

5. Hipertrofija komora: desne – Rl+S5=10.5       lijeve – S1+R5=35

6. Hipoksemija:

• subendokardna ST depresija 1mm;
• subepikardna negativan T talas;
• transmuralni infarkt miokarda.

6. Poremećaji ritma:

po tipu ekstrasistola (ES):

• VES (paroksizmalna tahikardija ako ih je ­više od 6 u nizu);
• SVES supraventrikularne – nodalne ili atrijalne

Blokovi u provođenju:

a. sinoatrijalni blok

b. AV blok:

• 1 st. trajanje pQ intervala duže od 0.2s.
• 2 st. Weckenbackova periodika: PQ sve duži, pa QRS izostane;

Mobitz II: pQ istog trajanja, QRS izostane;

• 3 st. idioventrikularni ritam.

c. blok grane Hissovog snopa: QRS traje duže od 0.12s

• kompletni blok desne grane: (r’R u V1; S u D1/V5/V6), inkompletni blok traje 0,10-0.12s;
• kompletni blok lijeve grane: (Rr’ u V5/V6), inkompletni blok traje 0.10-0.12s
• lijevi prednji hemiblok: Rl-S3, QRS 0.10-0.12s;
• lijevi zadnji  hemiblok:  R3-S1, QRS 0,10-0.12s.
• prednji bifascikularni blok: lijevi prednji hemiblok + blok desne grane.

Lezija perikarda:

• akutna: ST elevacija,
• subakutna: ST izoelektričan;
• hronična lezija: negativni T;

Embolije pluća

CPA (akutno plućno srce): S1/Q3/T3; ST denivelacija i negativni T u V1-V4

(sve liči na dijafragmalni + anteriorni infarkt);

Emfizem pluća:

p u Dl/D2/ aVF; desna osovina; tranzitoma zona u V5-V6

INFARKTI MIOKARDA:

Q traje 0.04s i doseže visinu 1/3 R zupca (nekroza), ST elevacija (lezija), negativni T (ishemija); (Q=1/3R + ST­ pozitivan + T negativan);

• anteroseptalni (a.coronaria sin. ramus descedens) -> Q u V1-V4;
• anterolateralni (a. coronaria sin. ramus circumflexus) -> Q u aVL, Dl, V5, V6;
• dijafragmalni (a. coronaria dex) -> Q u D2, D3, aVF;
• posteriorni: visok R u Vl, ST denivelacija u Vl