Predstavlja megaloblastnu anemiju koja se javlja zbog nedostatka vitamina B12. Ova hipovitaminoza se dešava zbog nedostatka unutrašnjeg faktora, a nedostatak ovog unutrašnjeg faktora u vezi je sa autoimunim procesima protiv njega i protiv parijetalnih ćelija želučane sluznice.
Vitamin B12 je učesnik u procesima sinteze DNK i RNK i ima veliki značaj za normalnu eritropoezu. Njegov nedostatak rezultira usporenim sazrijevanjem jedre u eritrocitnoj lozi i uzrokuje skretanje u patološku – makrocitnu lozu. Nastali megalociti su manje vrijedni od normalnih eritrocita, veći su i tamniji (boja nije izraz povećane koncentracije hemoglobina nego povećane zapremine), i manje ih je u krvi.
U perifernoj krvi nalaze se megaloblasti (bazofilni, polihromatofilni i acidofilni). Sedimentacija je onoliko ubrzana koliko je teška anemija. U koštanoj srži poremećene su i druge loze pa je karakteristična pojava velikih neutrofila sa hipersegmentovanim jedrima. Zbog nemogućnosti iškorištenja željeza, ćelije RES-a su prepune gvožđa i u organizmu vlada hipersideremija. Kako je B12 važan i za druge djelove organizma tako se javljaju i drugi poremećaji u tijelu:
- atrofija papila jezika, jezik gladak osjetljiv i crven
- atrofija želučane sluznice, prestanak lučenja kiseline
- funikularna mijeloza – poremećaji u vidu degenerativnih promjena u zadnjim i lateralnim rogovima kičemene moždine pa se javljaju poremećaji dubokog senzibiliteta praćeni poremećajima u koordinaciji pokreta (ataksičan hod, hipo ili hipertonija mišića) Kada se ovo oboljenje počne liječiti I.V. davanjem B12 javlja se nagli porast retikulocita što se naziva retikulocitna kriza.
Be the first to comment