Proteini se razgrađuju u crijevima do vrlo malih peptida i aminokiselina koji se portalnim krvotokom transportuju u jetru. Pored toga preko cirkulacije takođe dolaze i aminokiseline i peptidi koji normalnim katabolizmom u organizmu nastaju. Jetra je ta koja je glavna u sintezi proteina mada se ti procesi odvijaju i na drugim mjestima u orgaizmu. Jetra je ta koja će prema potrebi prozivesti određene aminokiseline iz onih koje su stigle itd. Jetra od aminokiselina procesima glukoneogeneze proizvodi šećere.
Raznim procesima u organizmu a pogotovo u jetri dolazi do razgradnje aminokiselina pri čemu nastaju azotni ostaci u vidu amonijaka. Amonijak je štetan po organizam pa ga jetra sa dvije molekule CO2 pretvara u ureu koju pušta u krv a ova se eksretuje preko bubrega.
Kod oštećenja jetre tj pri njenoj insuficijenciji iz svega navedenog vidimo da će nastati:
- povišene količine aminokiselina u krvi zbog umanjene sinteze proteina pa se javlja i aminoacidurija
- smanjenje količine uree jer je umanjena sinteza od amonijaka
- i iz istog razloga porast koncentracije amonijaka.
Pojava ovih znakova pogotovo aminoacidurije je znak da se radi o teškim oštećenjima jetre (nekrotični procesi na hepatocitima).
Jetra je jedini organ koji sintetizira albumin, protrombin, holinesterazu pa se ove materije kod oštećenja jetre smanjuju. Sa kliničkog stanovišta najvažniji je nedostatak:
- albumina – pad koloidoonkotskog pritiska
- protrombina – poremećaj koagulacije koji dovodi do hemoragičnog sindroma
- iako je jetra jedini sintetski izvor fibrinogena njegov nedostatak pri i teškim insuficijencijama jetre se ne osjeti
Kod poremećaja sintetske funkcije jetre rijetko se narušava količina proteina u krvi nego su poremećeni njihovi odnosi.
Be the first to comment