APENDICITIS I TRUDNOĆA

Sreće se jednom u 2 000 porođaja. U dijagnotičkom pogledu za apenditis je interesantno da su izvjesni simptomi promenjeni, odnosno manje karakteristični, što znatno otežava postavljanje dijagnoze. Izvjesni klasični simptomi koji ukazuju na apendicitis kod negravidnih žena, kao što su osećaj mučnine, gađenja, pa čak i povraćanja, često prate sasvim početnu trudnoću.. U to vrijeme kod trudnica postoji hiperemija organa male karlice, pa se razlika između aksilarne i rektalne temperature takode teško može koristiti u dijagnostičke svrhe. Isto važi i za vrednosti sedimentacije eritrocita i broja leukocita, koje su i kod trudnica redovno donekle povišene.

Prema tome, kao najvažniji simptomi apendicitisa, ostaju bol u abdomenu i mišićni defans. Ne treba zaboraviti da se posle trećeg meseca trudnoće, usled odizanja cekuma i crevuljka gravidne uterusa, tačka bola pomera naviše prema rebarnom luku, utoliko više ukoliko je u pitanju starija trudnoća, a defans je više elastičan a ne čvrst kao daska, kako se vida kod apendicitisa izvan trudnoće.
Pri tome kod akutnog apendicitisa u trudnoći često može nastupiti spontano prekidanje trudnoće. Dijagnoza apendicitisa u trudnoći nije laka, pa se zato priličan procenat ovog oboljenja dijagnostikuje tek po perforaciji apendiksa i pojavi znakova difuznog peritonitisa. Dijagnoza se naročito teško po stavlja u porođaju ili ranom puerpcrijumu, jer su tada simptomi maskirani materičnim kontrakcijama odnosno drugim znacima babinja.

Pažljivo uzela anamneza uz dobro obavljen klinički pregled i uz pomoć laboratorijskih analiza pomaže lekaru da na vrijeme ustanovi pravu prirodu nastalog oboljenja. Čim se postavi dijagnoza akutnog apendicitisa kod trudnice, bez oklevanja treba operativno intervenirati. Isto važi i ako se dijagnoza akutnog apendicitisa postavi u samom porođaju ili u babinjama.