Hemoragični infarkt

Kod hemoragičnog infarkta cijelo infarktno područje prekrveno je krvlju, a najčešće se javlja u plućima, mezenteriju, jetri, a ponekad ovu formu poprime infarkti bubrega.

Tkivo svježeg hemoragičnog infarkta je tamno crvene boje, nabreklo, meko i vlažno. Kasnije se krv zgrušava pa područje postaje nešto tvrđe. Još poslije difundira hemoglobin iz infarktnog područja i odnosi boju tako da tkivo blijedi, a nakon nekog vremena nema skoro nikakve razlike između anemičnog i hemoragičnog infarkta.

Jedina razlika je u tome što se kod hemoragičnog infarkta tkivo boji blijedosmeđe zbog toga što se hemoglobin prevodi u hemosiderin. Isto tako u centru infarktnog područja nađu se kristali hematoidina. Hemoragični infarkt nastaje u organima u kojima postoji tzv. dvostruki krvotok, kao što su pluća (aa. bronchiales, a. pulmonalist), jetra(v.portae, art. hepatica) i crijeva (anastomoze imeđu mezenterijalnih arterija).

Tako nakon začepljenja glavnog krvotoka ostaju anastomoze između njega i drugog krvotoka i navali krvi preko te kolateralne mreže, a ta krv sama po sebi nije iste vrijednosti ili njena količina nije dovoljna da prehrani infarcirano tkivo i razvija  se ishemija. Kasnije dolazi do propadanja krvnih sudova i izlijevanja krvi u infarcirano područje.

Hemoragični infarkt bubrega

Kod bubrega se nerijetko razvija infarkt koji nas po slici vodi da se radi o hemoragičnom infarktu ali se tu ipak radi o primarno anemičnom infaktu, a krv koja se kod njega nađe dolazi od vrlo široke hiperemično hemoragijske zone.

Crveni infarkt jetre i nije infarkt u pravom smislu riječi nego se tu radi o začepljenju v. portae i razvojem područja lokalne venske hiperemije  iz vv. hepaticae u tkivo koje je pod niskim pritiskom jer u njega ne dolazi krv iz v.portae. U početku se može zapaziti samo hiperemija ali se kasnije mogu razviti atrofične promjene, zbog kojih ovo stanje neki autori ubrajaju u infarkt.